Coraz więcej młodych dziewczyn obsesyjnie dba o swoją wagę. Jest bardzo cienka granica, za którą odchudzanie przeradza się w anoreksję. Jak nie przegapić niepokojących objawów?

Czym jest anoreksja? Kto na nią najczęściej cierpi?

Anoreksja to potocznie mówiąc jadłowstręt, który ma miejsce zazwyczaj w okresie dojrzewania. Borykają się z nią przede wszystkim nastolatki z problemami rodzinnymi (rozwód rodziców, uzależnienia opiekunów), stawiające sobie bardzo duże wymagania, niesamowicie ambitne. W ostatnim czasie psychologowie wskazują także na czynnik genetyczny, a także pewne uwarunkowania osobowościowe. Znaczenie mają także wzorce kulturowe, w których dzieci dorastają. Moda na dążenie do doskonałości nie sprzyja pozytywnej samoocenie i akceptacji ciała takim, jakie jest.

Anoreksja niestety jest chorobą rozwijającą się i trwającą latami, a bez leczenia prowadzi do skrajnego wycieńczenia organizmu, a nawet śmierci.

Jak rozpoznać objawy anoreksji?

Anoreksja u nastolatków zwykle zaczyna się bardzo niewinnie, od zdrowej diety, regularnych ćwiczeń, nadmiernego zwracania uwagi na własne ciało. Zwykle nastolatki początkowo eliminują konkretne produkty ze swojej diety np. pieczywo oraz cukry, z czasem niechcianych produktów spożywczych pojawia się coraz więcej. Zaczyna się obsesyjne myślenie o jedzeniu, a w zasadzie o tym, co zrobić, aby nie zjeść nic bez zwracania na siebie uwagi rodziców oraz otoczenia.

Osoby cierpiące na anoreksję obsesyjnie liczą kalorie, stosują środki przeczyszczające, aby pozbyć się z organizmu wszystkich składników przyjętych w trakcie posiłku. Towarzyszy temu często wywoływanie wymiotów, czego nie należy jednak mylić z bulimią. Wycieńczenie organizmu potęgowane jest przez intensywne ćwiczenia, zupełnie nie mające nic wspólnego ze zdrowym trybem życia. Pojawia się pragnienie, aby spalić każdy kęs lub łyk wody.

Odchudzanie nie jest dobrą motywacją do poprawy wyglądu, jeżeli ma się do tego niewłaściwe nastawienie. Niestety tak właśnie jest w przypadku większości nastolatek. Uważają, że jeżeli zrzucą kilka kilogramów, będą bardziej lubiane i akceptowane przez najbliższe otoczenie. Często pojawia się także chęć w sprawdzeniu własnej silnej woli w odmawianiu sobie jedzenia. Anoreksja u nastolatków rozpoczyna się także od chęci zaimponowania innym koleżankom, jak szybko udaje się schudnąć po prostu nie jedząc i katując się ćwiczeniami. U niektórych dziewczyn pojawia się także myślenie, że wraz z utratą kilogramów pozbędą się problemów, odniosą sukces i spełnią wszystkie pokładane w nich nadzieje.

Anoreksję leczy się latami

Pacjentki chorujące na anoreksję muszą być pod stałą kontrolą, mieć regularnie ważoną masę ciała, sprawdzane parametry życiowe. Przywrócenie organizmu do zdrowego stanu jest problematyczne z uwagi na to, że osoby chorujące nie chcą jeść i szukają wszelkich sposobów, aby tego unikać. Konieczne jest często karmienie kroplówkami, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych do funkcjonowania składników odżywczych.

Leczenie anoreksji wymaga także psychoterapii, w którą powinna zaangażować się cała rodzina.